10 maart wordt tijdens het NBTP-congres de eerste Toegepast Psycholoog Scriptieprijs uitgereikt. De komende weken worden de kanshebbers aan jullie voorgesteld. De derde kandidaat voor de scriptieprijs is Raveena van Halm Braam, een alumna van toegepaste psychologie bij de Hogeschool Leiden. Zij heeft onderzoek gedaan naar "de belemmerende en bevorderende factoren gedurende het ontwikkelen van de seksuele identiteitsontwikkeling van Hindostanen met een homo- of biseksuele geaardheid". Lees hier de samenvatting van haar scriptie:
(Auteur: Raveena van Halm Braam) Uit onderzoek blijkt dat homo- en biseksuelen in het algemeen een slechter psychisch welbevinden hebben dan heteroseksuelen. Dit uit zich in psychologische klachten, depressies, suïcidaliteit, angststoornissen, paniekaanvallen en drugsgebruik. Tevens blijkt dat homojongeren vijf keer zo vaak een zelfmoordpoging ondernemen dan heterojongeren (Keuzenkamp, Kooiman, & Lisdonk, 2012). Homojongeren hebben namelijk, naast de puberteit, een extra uitdaging bij het ontwikkelen van de seksuele identiteit. Wanneer homo- of biseksuelen jongeren opgroeien in een gemeenschap waarin homoseksualiteit taboe is of niet geaccepteerd wordt, gaat het ontwikkelen van de seksuele identiteit gepaard met veel stress en onzekerheid (Movisie, 2014).
Ook binnen de hindostaanse gemeenschap is homoseksualiteit taboe. In opdracht van Stichting Hindustani is onderzoek verricht naar belemmerende en bevorderende factoren gedurende het ontwikkelen van de seksuele identiteit van homo- en biseksuelen met een Hindostaanse achtergrond. Het doel van dit onderzoek is om inzicht te verschaffen in de factoren om vervolgens betere aansluiting op de doelgroep te kunnen vinden. De volgende vraagstelling staat in dit onderzoek centraal: “Welke belemmerende en bevorderende factoren ervaren Hindostaanse homoseksuelen, lesbiennes en biseksuelen gedurende het proces van de seksuele identiteitsontwikkeling?”.
Voorafgaand aan het veldonderzoek is literatuuronderzoek verricht. Het literatuuronderzoek vormt de basis van het onderzoek. Vervolgens is de onderzoeker het veld ingegaan om de doelgroep te bereiken. Middels tien semigestructureerde interviews zijn de meningen en ervaringen van de doelgroep achterhaald. Tevens zijn er zes sleutelfiguren zoals een maatschappelijk werkster en een moeder van een homoseksuele zoon bevraagd.
Uit de resultaten komt naar voren dat veel respondenten weinig kennis hadden over homoseksualiteit gedurende het bewustwordingsproces. Gedurende het proces van zelfacceptatie kunnen culturele en religieuze de zelfacceptatie en de sociale acceptatie negatief beïnvloeden. De meeste respondenten hebben een negatief zelfbeeld ten opzichte van hun seksuele geaardheid. Het negatieve zelfbeeld wordt gevormd door de sociale omgeving, culturele en religieuze invloeden. Tevens is de zelfacceptatie afhankelijk van de sociale norm, druk en steun van de sociale omgeving van de Hindostaanse homo- en biseksuelen. De manier waarop de respondenten omgaan met de ervaren problematiek is verschillend.
Er is geconcludeerd dat een gebrek aan kennis over homo- en biseksualiteit een belemmerend effect kan hebben de bewustwording van de seksuele geaardheid. Er is dan ook aanbevolen om voorlichtingen te geven op Hindoescholen en islamitische scholen. Tevens kan een negatieve attitude ten aanzien van de eigen seksuele geaardheid belemmerend werken. Een negatieve attitude wordt vaak gevormd door geïnternaliseerde normen en waarden en geïnternaliseerde homonegativiteit vanuit de culturele en religieuze opvoeding. Hierdoor kan de intentie om de voorkeur te accepteren en te manifesteren uitblijven. Er wordt dan ook aanbevolen om Hindostaanse homoseksuelen te empoweren door een empowermentgroep op te richten en per ontmoeting een nieuw thema te behandelen zoals religie, omgaan met ouders, inzicht krijgen in geïnternaliseerde normen en waarden, coping strategieën etc. De sociale druk aan de ene kant en de sociale steun aan de andere kant bepalen in hoeverre de respondenten vorm kunnen geven aan de seksuele identiteit. Er wordt dan ook aanbevolen om de sociale acceptatie blijvend te stimuleren door dialoogbijeenkomsten, gebruik van media, input van rolmodellen binnen de Hindostaanse gemeenschap en ouders te ondersteunen en te voorzien van informatie.