10 maart wordt tijdens het NBTP-congres de eerste Toegepast Psycholoog Scriptieprijs uitgereikt. De komende weken worden de kanshebbers aan jullie voorgesteld. De tweede kandidaat voor de scriptieprijs is Lindy Amkreutz, een alumna van toegepaste psychologie bij de HAN. Zij heeft onderzoek gedaan naar hoe de '‘afdeling oncologie van het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis de terugkeer naar werk kan helpen bevorderen bij mensen met de diagnose Kanker". Lees hier de samenvatting van haar scriptie:

(Auteur: Lindy Amkreutz) Hoe kan de afdeling oncologie van het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis de terugkeer naar werk helpen bevorderen bij mensen met de diagnose Kanker? Professionals en beleidsmakers binnen het CWZ staan voor een grote uitdaging: “Hoe kunnen wij de best mogelijke zorg bieden aan deze groeiende groep patiënten?”.

Het toenemende aantal mensen dat kanker overleeft, verhoogt de druk op zorg en nazorg en vraagt om een duidelijke afstemming tussen specialist, patiënt en huisarts (Siesling, Sonke, Raaf & Jansen-Landheer, 2014). Spelten (2003) beveelt aan dat er meer onderzoek gedaan moet worden naar het proces rondom werkhervatting en stelt dat kwalitatieve studies meer inzicht kunnen geven in de cognitieve, sociale en klinische processen die op dit moment de norm zijn in de gezondheidszorg. Met de invoering van de Participatiewet van 1 januari 2015 wil het kabinet dat alle mensen als volwaardige burgers mee kunnen doen aan onze samenleving (Rijksoverheid, 2015). Werk heeft positieve effecten op de gezondheid en kan herstel en revalidatie bevorderen (Waddel & Burton, 2006). Black (2008) benadrukt dat er  een fundamentele verandering nodig is in hoe gedacht wordt over de benodigde fitheid voor deelnemen aan het arbeidsproces.
Een van de drie pijlers in het jaarplan 2015 van de patiëntenorganisatie ‘Levenmetkanker’ is ‘onbelemmerde participatie.’ Er wordt op dit moment onvoldoende aandacht besteed aan kanker en werk binnen de curatieve sector en de Arbozorg (IKNL, 2009). Zelfs patiënten die advies hebben ontvangen met betrekking tot return to work zijn hier ontevreden over en ervaren dit als vaag, nietszeggend, of niet-helpend (Amir, 2008).

Steeds meer patiënten met kanker willen blijven werken gedurende het gehele behandelproces of, eerder nog dan in het verleden, de stap maken naar werk (IKNL, 2006). Werk heeft veel positieve werkingen die vaak onderbelicht blijven. Men denkt enkel aan de lasten die werk met zich meebrengt. Werkhervatting blijkt zelfs specifiek een bijdrage te leveren aan de kwaliteit van leven van kankerpatiënten (Peteet, 2000).

Basisschoollerares: “Ik mis niet alleen het naar mijn werk gaan, ik mis de kinderen uit de klas"

Kanker (of de behandeling ervan) kan verschillende restverschijnselen tot gevolg hebben. De meest voorkomende problemen die mensen ervaren die genezen zijn van kanker zijn: vermoeidheid, pijn en depressieve klachten. Deze klachten kunnen de participatie van kankerpatiënten in de weg staan.
Desondanks blijft het concept dat mensen tijdens een behandeling weer aan het werk kunnen, of met een chronische ziekte kunnen blijven werken, in het zorgdomein meestal buiten beeld.

Blijkend uit het onderzoek wordt op dit moment return to work door oncologieverpleegkundigen niet structureel besproken. Toch zien zij voor zichzelf wel een duidelijke rol in dit terug-naar-werk-proces voor kankerpatiënten. Ze benoemen een positieve gedragsintentie om werk gerelateerde klachten te bespreken. Zij zien zichzelf als eerste schakel deze klachten te signaleren, erkennen, door te verwijzen en adviezen te geven. Deze rol komt overeen met hun beroepsprofiel (Ontwikkelgroep Beroepsdeelprofiel, 2004). Deze gedragsintentie is een belangrijke voorwaarde om gedrag uit te voeren, maar het is geen garantie dat dit ook daadwerkelijk gebeurt (Brug et al., 2008). De adviezen die momenteel worden gegeven zijn vrij algemeen van aard en worden door patiënten vaak als nietszeggend of niet-helpend ervaren (Amir, 2008).
Hoewel de verpleegkundigen zich competent voelen om deze werk gerelateerde problematiek te bespreken, bestaat er ook de angst dat het bespreken van dit thema tot “een gebed zonder eind“ kan leiden.

De conclusies uit het onderzoek hebben geleid tot een aantal aanbevolen activiteiten, te weten:

• team brainstorm om de toekomstvisie van return to work op de oncologie-afdeling vast te stellen.
• intervisietraject waarin oncologieverpleegkundigen inzicht kunnen krijgen in hun functioneren met betrekking tot return to work en zich persoonlijk kunnen ontwikkelen.
• veranker return to work in de primaire zorg door middel van voorlichtingsmateriaal.

Samen met het CWZ is een plan opgesteld om een eerste stap te maken om return to work te verankeren in de zorg. Dit onderzoek heeft voor alles geleid tot meer bewustwording bij de oncologieverpleegkundigen over de rol die zij hebben in het return to work proces bij kankerpatiënten; hoe deze rol vorm te geven is uitgewerkt in onder meer een scholingsavond. 
Dit onderzoek krijgt een vervolg binnen de master work, health and career door deze zelfde vraag te benaderen vanuit het perspectief van de werkgever.