Misschien ken je het gevoel wel. Je geeft iets van jezelf bloot en je kijkt naar de ander en ziet dat de ander uit het raam kijkt. Zo, dat is leuk, denk je dan. Lekker geïnteresseerd zeg! En je raakt geïrriteerd. Je reageert ook niet meer leuk op de ander, de hele sfeer is verpest. Uiteindelijk loopt de avond veel eerder af dan je had gedacht. En dan begint het.
Je gaat nadenken. Met name denk je na over wat de ander dacht. Wat hij dacht van jou, van jou verhaal, van jou emoties, waarschijnlijk vond hij dat je het slecht had aangepakt. Je emoties te overdreven. Hij vind je ook niet meer leuk, want je hebt al een tijdje niets meer van hem gehoord. En jij gaat niet bellen, nee natuurlijk niet, je gaat toch niet iemand bellen die zo over jou denkt?
We kunnen heel goed voor een ander denken…… denken we. Helaas klopt datgene wat we denken bijna nooit. Maar soms geloven wij onszelf en weten wij zeker dat wat wij denken voor de ander, de waarheid is. Wat veel negatieve energie op kan leveren. We worden er behoorlijk chagrijnig van. In ieder geval als je op een negatieve manier denkt voor de ander. En erger nog, we gaan er ook naar handelen. Zo kan een ruzie ontstaan, gebaseerd op waanideeën.
Wat kun je doen als je merkt dat je aannames doet?
• Stel een vraag over het gedrag dat je ziet. Bv ik zie dat je jouw blik afwend, hoe komt dat?
• Vraag wat er aan de hand is. Als je iemand een tijdje niet hebt gezien bijvoorbeeld, kan dat ook een andere reden hebben dan dat jij hebt bedacht
• Houdt er rekening mee dat mensen veel minder met anderen, en dus ook met jou, bezig zijn dan we denken. Achter gedrag zit vaak een persoonlijke reden in plaats van dat het iets met jou te maken heeft.
• Als je merkt dat je voor een ander gaat denken, bepaal dan of dat op feiten is gebaseerd, of dat het jouw fantasie is, die met je op de loop gaat.
• En…. als je toch aannames wilt doen, zorg er dan voor dat ze positief zijn en dat jij er blij van wordt
Wees alert op jouw aannames en laat je niet gek maken door jouw gedachten!
Bio: Mijn naam is Monique, ik ben 47 jaar en toegepast psycholoog. Praten met vrienden en onbekenden over het leven, over onze dromen, onder het genot van een wijntje, is voor mij een heerlijk tijdverdrijf. Ik heb een eigen bedrijf en een intensief programma ontwikkeld waarbij mensen meer grip op hun leven krijgen. Ik blog over de dagelijkse dingen die op ons pad komen en geef tips vanuit de psychologie hoe je hier mee om kunt gaan.